Atlar, Trailer’lar ve Amerika’da Meslek Secimi
Bugun Sali… Yani, at binme gunum… Bir saat at kosturduktan sonra eve gelirken, Turkiye’ye donersem at isini ne yaparim diye dusundum uzun uzun… Maalesef Turkiye’de binicilik sadece bir kac buyuk sehirle kisitli bir luks…
At tutkum aslinda cok kucuk yasta baslamisti. Ama hipodromu olan bir sehirde yasamama ragmen, binicilik dersi alabilecek bir yer bulma ihtimali bile yoktu o zamanlar… Taa 7 yasimda babami at almaya ikna edecegini dusunerek yazdigim sevimli siirim, yillarca erkek kardesimin santaj malzemesi oldu. Ilk kitasi soyleydi:
“Ben ati cok severim.
Babamdan at isterim.
Babam at da alirsa
Sevincten bayilirim.”
Evet, biliyorum, santaj yapilacak kadar varmis. Ama bu siiri yazdigimda daha yasitlarimin okuma yazmayi yeni yeni soktugunu hatirlatmak isterim. Neyse, esas soylemek istedigim su… Taa 7 yasinda bu kadar at tutkusu olan, cocuklugu boyunca her gece ruyasinda at kosturdugunu goren biri olarak, ata binmek ve binicilik dersleri alabilmek icin 26 yasina kadar beklemem gerekti. Cunku ancak o zaman ve ancak Amerika’da ata binmeyi ogrenebilecegim bir yer bulabildim. Hem de nerede? Yuksek lisans yaptigim universitede ogrenci olan bir kizin kendi basina kurdugu at ciftliginde…
Amerika’yi ve Amerika’lilari surekli kucumseme hastaligi var bizim ulkemizde ama adamlarin muhtesem oldugu konulari inkar etmemek gerek… Turkiye’de bir universite ogrencisinin kendi at ciftligini kurdugu duyulmus sey mi? Ustelik kiz basina… Ama benim at hocam yapti. Ismi Grace… 8 yasindan beri ata biniyormus. Onceleri baska bir ciftlikte ders veriyordu. O zaman da ogrencisiydim. Sonra yasadigi trailer’in etrafina kendi harasini kurdu.
Trailer nedir bilmeyenler icin soyleyeyim; altinda tekerlekleri olan, bir tirin arkasina atip bir yerden bir yere tasinabilen portatif ev… Genelde trailer park denilen arazilere demir atip, arazi icin aylik kira veriyorsunuz.
Trailer ev...
Ben de bir kac yil yasadim trailer’da ve dogrusu Amerika’da ogrenci olarak yasadigim en guzel evdi diyebilirim. Mustakildi… Yan taraf tamamen ormandi. 3 odasi, 2 banyosu vardi. Isitma, klima, buzdolabi, camasir, bulasik makinasi, ne desen var… Arazi kirasi da $180 gibi cuzzi bir rakamdi. Daha ucuz araziler de vardi, ayligi $120 vs… Portatif dediysem, oyle zirt pirt yeri degismiyor… Yani, “bugun de cok sicak oldu, evi soyle golge bi yere cekelim” diyemiyorsunuz. Belli bir yere demir atinca orada uzun sure kaliniyor genelde. Ama baska bir sehire tasinmak gerektigi zaman tir ayarlayip, eviniz sirtinizda sehirden sehire goturulebilitesi var… Kocaman bir evdi benim trailer. Bazen 20 kisiden fazla insani sigdirdigim oldu… Ayrica her gun ayri bir heyecandi… Mesela, sabah uyandigimda pencereden disari bakarken, karsi komsunun evinin yerinde yeller estigini gorup, “oha, nerdeyim ben” seklinde panikledigim olmadi degil… Tam tersi de oluyordu tabii… Bir gun once cocuklarin top oynadigi bos cimenligin ortasina, ertesi gun bi bakiyorsunuz yeni bir ev konmus.
Her neyse konumuz Grace’in trailer’i… Grace trailer parkta, uzerinde trailer olmayan bos arazilerin dort bes tanesini kiraladi. Bir kismini citle cevirip hayvanlara otlamalari icin yer yapti. Bir bolumunu de ders vermek icin ring. Bir de tahtadan bir ahir diktirdi, trailer’inin bahcesine… Hop, oldu sana binicilik tesisi… (Iste, altta Grace bana ders verirken…) 
Hem kendi atlarina, hem de ciftligi olmayan insanlarin atlarina aylik bir ucret karsiligi bakarak para kazaniyordu. Saati $25-$35 arasi degisen derslerden de tabii. Okul masraflari cikti iste… Sonra veterinerlik bolumunde doktorasini bitirdi. At bilimleri uzerine… Iste Amerika’lilar bu yuzden yaptiklari islerde basarili oluyor. Kiz, en buyuk zevkini meslek olarak secmis. Simdi kim ondan daha basarili olabilir ki bu alanda?
Peki ben n’aptim? Gece gunduz stres, calis, didin, muhendislik oku, master, doktora… Simdi, saatine $25 verip, binicilik dersleri alabiliyorum ancak… O da research paper’imla ugrasma stresinden basimi kaldirinca… Oysa, taa 7 yasimda baslayabilseydim ata binmeye, bir Grace de ben olabilirdim. Ya da baska bir deyisle, “sevincten bayilirdim.”